Welkom

Van harte welkom op Diesels weblog! Wij zijn Harry en Suzanne en wonen in een dorpje onder de rook van 's-Hertogenbosch. Wij zijn de trotse eigenaars van een hele lieve labrador. Zijn naam volluit is Brittany's Diesel van de Waterrakkers. Hij is geboren op 2 maart 2007. Na een hele leuke tijd met zijn broer en 9 zusjes is hij op 24 april 2007 bij ons komen wonen.

Uitslagen G&GB
19-04-2009 HSV Tiel - 295,5 punten (U) 1ste, 4 steden
16-05-2009 KC OSS - 260 punten (U) 2de, diploma/examen

Uitslagen G&G1
13-12-2009 KC OSS - 303 punten (U) 1ste, clubexamen
21-03-2010 KC OSS - 282 punten (U) 3de, diploma/wedstijd

PitaPata Dog tickers

vrijdag 21 september 2007

De goede kant op!

Eindelijk gaat het de goede kant op met Diesel. Hij heeft nog steeds last van groeipijn en loopt af en toe nog kreupel. Afgelopen woensdag had hij 'n goede dag en heeft hij de hele tijd normaal gelopen maar donderdag (een dag na de puppytraining) was het weer raak en liep hij weer kreupel. Het is heel verschillend want vandaag ging het lopen ook weer goed. We kunnen wel zeggen dat er meer goede dan slechte dagen zijn. Nu maar hopen dat het hele gedoe snel voorbij is.
Afgelopen maandag heb ik (volgens afspraak) de dierenarts opgebeld en hij heeft besloten dat Diesel zijn medicijnen nog een weekje langer moet innemen. Aanstaande maandag moet ik weer terugbellen om te vertellen hoe het dan met hem gaat. Voor de rest is er niets veranderd. Ik mag nog steeds 3x per dag, 30 minuten met hem wandelen, aan de riem op een verhard wegdek. Ook zwemmen is goed voor Diesel dus dat gaan we morgen weer doen. Gisteren waren zijn medicijnen op en moest ik nieuwe gaan halen dus hebben we Diesel weer eens op de weegschaal gezet. Hij weegt nu 26,70 kg. Hij is dus 1 kilo en 10 gram aangekomen de afgelopen 10 dagen. Dat is keurig volgens de dierenarts.
Zondag 23 sepember is de clubmatch. Ik heb natuurlijk ook gevraagd of Diesel daaraan mocht deelnemen. Het deelnemen op zich zou niet zo heel erg zijn, hij mag tenslotte ook naar de puppytraining. De dierenarts vind dat ik beter niet kan gaan omdat deze dag toch te lang voor hem is en zolang Diesel zijn medicijnen in moet nemen mag hij zich op geen enkele manier overbelasten anders zouden weer terug bij af zijn. Hij mag ook nog steeds niet met andere honden spelen. Nou probeer het maar eens, een pup van 6,5 maand op een groot veld met zoveel andere honden en dan niet mogen spelen! Dus geen clubmatch voor ons as zondag! Ik had het graag anders gezien maar er komen vast en zeker nog meer van deze dagen. De volgende keer doen we gewoon mee!
Groetjes,
Suzanne

maandag 10 september 2007

Terug naar de dierenarts

Vanmiddag dacht ik dat het feest was. Het vrouwtje pakte de autosleutels en zei dat ik mee mocht. Ik ging dan ook helemaal uit mijn dak, want als mijn vrouwtje de autosleutels pakt en ik niet naar mijn bed moet dan gaan we meestal iets leuks doen. Nou ik mee natuurlijk (dat werd ook weer eens tijd want ik heb al een paar weken geen bos en geen water gezien, dacht ik nog) Nou, zitten we lekker in de auto en wat denk je, rijdt het vrouwtje het bos voorbij! Nou ja zeg!
Toen begon me iets te dagen ... ... ... het zal toch niet waar zijn. Het was dus wel waar, weer naar de dierenarts bah! In de wachtkamer vind ik het altijd wel gezellig want daar zit Carolien en die doet altijd heel lief tegen mij. Toen ging die deur open en moest ik samen met het vrouwtje naar binnen toe. Ik heb nog wel tegengestribbeld want de vorige keer vond ik het helemaal niet leuk daar. Nu weer niet, want Marius pakte mij op en zette mij op die hoge tafel. Toen moest ik plat gaan liggen en de assistente hield me stevig vast. Tot overmaat van ramp begon Marius mijn poten in allerlei bochten te wringen. Nee, fijn is anders. Toen ik weer op de grond gezet werd ben ik bij de deur gaan zitten. Ik dacht hoe eerder ik hier weg ben hoe beter! Maar nee hoor daar ging weer een andere deur open en moest ik op de weegschaal gaan zitten. Marius wilde me helpen maar dat wilde ik niet. Ik kom hier zo vaak om te wegen dus dat kan ik zelf heel erg goed! Ik ben op de weegschaal gaan zitten en ik hoorde dat mijn vrouwtje zei: 25,60 kg. Marius gaf nog advies voor mijn eten en hij zei dat het vrouwtje mij schraal moest houden. Ik dacht nog, schraal houden wat is dat nu weer. Helaas slecht nieuws voor mij, hij bedoelt dat ik niet meer zoveel mag eten. Belachelijk toch, ik heb pas nieuwe brokken en die zijn zo lekker. Dit zou beter voor mij zijn omdat ik niet evenredig groei op dit moment. Maar ik heb ook goed nieuws! Ik hoorde dat mijn vrouwtje de wandelingen nu elke dag met 5 minuten mag gaan verlengen. Wel aan de riem en op een verharde ondergrond. Dit schijnt heel goed te zijn voor mijn spieropbouw. Ik mag nog steeds niet naar het bos en spelen met andere hondjes is ook verboden. Het vrouwtje heeft nog gevraagd of ik wel of niet naar de puppycursus mag en dat mocht wel van dierenarts Marius!
Je kunt dus wel zeggen dat het weer een heel stuk beter met mij gaat. De ene keer doet mijn poot het heel goed, de andere keer weer wat minder. De ene keer loop ik kreupel met rechts, de andere keer met links. Soms loop ik zomaar een hele dag niet kreupel. Ik moet ook mijn medicijnen nog steeds innemen, die zijn namelijk tegen de pijn en goed voor de opbouw van mijn botten. Het vrouwtje moet de dierenarts op de hoogte houden en moet hem maandag 17 september even opbellen om te vertellen hoe het met mij gaat.
Zo, voorlopig zijn jullie zijn weer helemaal bij! Tot Laterrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!
Pootje Diesel

De peetoom & Peettante van Diesel

Ik wil via dit weblog even twee mensen in het zonnetje zetten namelijk Lia & Jos Wiegmans. Zij zijn de vaste oppas van Diesel. Als wij naar Marokko gaan mag Diesel bij hen logeren. En niet alleen als wij naar Marokko gaan. Diesel is ook van harte welkom als wij eens een dagje weggaan. Lia vraagt daarom ook altijd aan mij? Waneer gaan jullie weer?
Ze zijn ontzettend gek op Diesel en Lia noemt hem zelfs "haar petekind". Diesel vindt het leuk om iedereen uit te dagen en beet daarbij iedere keer in de billen zodat je van die klemblaartjes kreeg. Nou, Lia had het hem snel afgeleerd door hem iedere keer heel consequent in zijn bench te zetten voor een minuut of 2. Daarna maakte ze de bench open en 5 minuten lang was Diesel lucht voor haar. Na die 5 minuten werdt hij dan rijkelijk beloond en was hij heeeeeel braaf! Ze heeft er wel veel indruk meegemaakt want Diesel doet het thuis ook niet meer! :-)
Vrijdag 7 september zou ik Diesel komen ophalen. Lia zei er wel bij ... ... ... ... ... maar niet te vroeg hoor Suzanne, ik kan hem nog niet missen. Toen ik vrijdagmiddag bij haar kwam en ik het over Diesels groeipijnen had en dat de kinderen het weekend kwamen, bood zij spontaan aan dat het dan beter voor Diesel was om te blijven tot zondagavond. Dat aanbod namen we graag aan. Wij zouden ons geen betere "peettante en peetoom" voor Diesel kunnen wensen!

Jos en Lia, samen met hun "petekind"

Lia & Jos,

Bedankt voor jullie goede zorgen de afgelopen week!

Groetjes van Harry, Suzanne & een knuffel van Diesel

zondag 2 september 2007

Ziekenbezoek van broer Nino

Eigenlijk was het op deze dag de terugkomdag bij de fokker om mijn stamboom op te gaan halen. Mijn baasjes en ik konden daar helaas niet bij zijn want mijn baasjes vertrokken op deze dag naar Marokko. Had geloof ik iets met het werk te maken. Nou leuk, en ik dan? Waar moest ik heen? Nou, daar had het vrouwtje ook iets op gevonden. Ik ben een weekje gaan logeren bij mijn peetoom en peettante in Empel!
Het vrouwtje had op deze dag toch ook nog een verrassing voor mij. Jullie raden nooit wie er op ziekenbezoek is geweest! Nou ik zal het maar vertellen want ik vond het zoooooooooooooooooo ontzettend gaaf!!! Mijn broer NINO! en die had ik al lang niet meer gezien! Yes! De baasjes van Nino moesten naar Budel om de konijnenvriendjes weg te brengen. Vanwege een of andere verbouwing aan hun huis in Haarlem. Volgens het vrouwtje ligt Budel bij Eindhoven en Valkenswaard en omdat ze dan langs ons huis zouden komen zijn ze lekker bij ons langs geweest om naar mij te komen kijken! Nou dat vond ik zoooooooo lief!
Het was een echte verrassing voor mij want ik keek door het raam en toen dacht ik eigenlijk dat ik mezelf in de spiegel zag staan. Maar nee hoor, het was 'm echt mijn grote broer Nino. Jippie! Ik wilde meteen naar buiten om met hem te gaan spelen maar dat mocht helemaal niet van mijn vrouwtje. Het vrouwtje van Nino vond het zo zielig voor mij en had een zelfs nog een kadootje meegenomen! De vrouwtjes zijn nog samen met mijn broertje naar het bos geweest. En ik? Ik mocht met de baasjes mee om mijn stukje van 5 minuutjes te lopen. Jeetje, hoe oneerlijk en saai kan een hondenleven zijn?


Mijn grote broer Nino!

Nino samen met zijn vrouwtje Ingrid!
Pootje Diesel
Photobucket